Sons do ar que tremen entre as pedras.
Paz da noite dos santos, meigas e cacharelas.
Licor cafe baixando polas ruas, rugosas, frias, húmidas...
Badaladas retumbando a medo, ledicia e tristura. Todo a vez.
Risos ao fondo dunha luz amarela reflexada.
Choiva... lenta... que acaricia.
Recordos en cada pedra, en cada paso, en cada camiño...
Nen Barcelona, nen Londres, nen Madrid, nen Nova Iorke, nen Paris...
Chove en Santiago, meu doce amor. Chove en Santiago.
Dié